Sieć Natura 2000 tworzą dwa typy obszarów:

• obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), wyznaczone do ochrony populacji dziko występujących ptaków,
• specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO), chroniące siedliska przyrodnicze i gatunki roślin i  zwierząt.

Podstawą wyznaczania obszarów Natury 2000 są kryteria naukowe.

Na terenie kraju obecnie są wyznaczone 144 obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i 823 obszary ochrony siedlisk (SOO), w tym 364 obszary mające znaczenie dla Wspólnoty. Pokrywają one prawie 20 proc. powierzchni kraju.

Większość obszarów naturowych powstała na terenach leśnych. Stanowią one 40 proc. gruntów w zarządzie PGL LP, zajmują ponad 2,8 mln ha.

Przeczytaj więcej o sieci Natura 2000

Na terenie Nadleśnictwa Ujsoły wyznaczone są dwa obszary Natura 2000:

Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków - PLB240002 "Beskid Żywiecki"
 

Został on wyznaczony dla ochrony:

• populacji głuszca (Tetrao urogallus)

Ponadto w toku inwentaryzacji przeprowadzonej przez BULiGL w 2009r. stwierdzono następujące gatunki ptaków wystepujące na tym obszarze:

• Dzięcioł zielonosiwy (Picus canus)
• Pluszcz (Cinclus cinclus)
• Pliszka górska (Motacilla cinerea)
• Drozd obrożny (Turdus torquatus)
• Orzechówka (Nucifraga caryocatactes)
• Puszczyk uralski (Strix uralensis)
• Sóweczka (Glaucidium passerinum)
• Włochatka (Aegolius funereus)

Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 - PLH240006 „Beskid Żywiecki"

Został on wyznaczony dla ochrony:

• populacji dużych drapieżników: wilka, niedźwiedzia (gatunki priorytetowe), a także rysia,
• populacji drobnych ssaków: nocka dużego i darniówki tatrzańskiej,
• płazów: traszki grzebieniastej, traszki karpackiej i kumaka górskiego,
• siedlisk leśnych i nieleśnych oraz różnorodnych form geomorfologicznych.

Beskid Żywiecki charakteryzuje występowanie 21 siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej z tego na gruntach Nadleśnictwa Ujsoły zinwentaryzowano 10:

• ziołorośla górskie i ziołorośla nadrzeczne,
• niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
• górskie łąki konietlicowe użytkowane ekstensywnie (Polygono-Trisetion)
• torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą,
• górskie i nizinne torfowiska zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk,
• kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion),
• żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion),
• jaworzyny i lasy klonowo-lipowe na stokach i zboczach (Tilio plathyphyllis-Acerion pseudoplatani),
• łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe),
• górskie bory świerkowe (Piceion abietis część – zbiorowiska górskie).

Pozostałe są poza gruntami Lasów Państwowych, lub na terenie innych jednostek LP znajdujących się w zasięgu tego obszaru.