Asset Publisher Asset Publisher

Surowiec do wszystkiego

W erze szkła, aluminium i krzemu można by odnieść wrażenie, że drewno jest passé. Nic bardziej mylnego! Gdziekolwiek się znajdziemy, na pewno wokół nas będzie wiele przedmiotów, które nie powstałyby bez użycia drewna.

Szacuje się, że współcześnie ma ono ok. 30 tys. zastosowań: drewno i materiały drewnopochodne są wykorzystywane m.in. w budownictwie, górnictwie, energetyce, do produkcji maszyn rolniczych i przemysłowych, podłóg, mebli, płyt, papieru i opakowań, narzędzi, instrumentów muzycznych, sprzętu sportowego, zabawek czy materiałów biurowych.

Szacuje się, że współcześnie drewno ma ok. 30 tys. zastosowań

Pochodzenie, sposób pozyskania i właściwości fizyczne drewna sprawiają, że jest najbardziej naturalnym i przyjaznym materiałem, który wykorzystujemy na tak wielką skalę. Jest niezbędnym elementem modnego dziś życia w stylu „eko", w harmonii z naturą i w zdrowiu. W obliczu zmian klimatycznych ważne jest też to, że nie tylko żywe drzewa wiążą  znaczne ilości dwutlenku węgla. Wielkim magazynem CO2 są również produkty z drewna.

Im bardziej rozwinięta i nowoczesna gospodarka, tym więcej drewna potrzebuje. W ciągu ostatnich dwóch dekad zużycie drewna w naszym kraju wzrosło aż dwuipółkrotnie. W 1990 r. Polak przeciętnie zużywał rocznie równowartość 0,4 m sześc. drewna okrągłego, a obecnie – ponad 1 m sześc. Można się spodziewać, że ten wskaźnik jeszcze bardziej wzrośnie – do wartości podobnych jak w innych krajach europejskich (Niemiec zużywa rocznie średnio 1,7 m sześc. drewna, Czech – prawie 1,5 m sześc., Włoch– 1,1 m sześc.).

Dowiedz się więcej o drewnie z książki „Naturalnie, drewno!" (PDF)


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Beskidzkie świerczyny


Beskidy z lotu ptaka (2007r)

Bogactwem Nadleśnictwa Ujsoły są olbrzymie połacie dorodnych drzewostanów świerkowych, około stuletnie drzewostany są powodem do dumy ale jednocześnie kryją w sobie wielkie potencjalne zagrożenie.

Do XIX wieku Beskidy porastała pierwotna puszcza karpacka z dominacją lasów jodłowo - bukowych, jednak rozwój urbanizacji i przemysłu regionu górnośląskiego otworzyły nieograniczony popyt na drewno. Prowadzone wówczas wyręby zmieniły naturalny charakter puszczańskich lasów. Wycinano buki, jodły, jawory a ich miejsce wprowadzono szybko rosnącego świerka - niestety wykorzystując do siewu nasiona sprowadzane niemal z całego obszaru austro - węgier. Taka jest geneza powstania wielohektarowych monolitów świerkowych o bardzo wysokiej produktywności drewna i niekwestionowanym pięknie, lecz o dużej wrażliwości na oddziaływanie czynników stresowych. Większość świerczyn beskidzkich obcego pochodzenia wykazuje brak adaptacji do lokalnego klimatu co naraża je na szkody od wiatru, okiści i szadzi, o obniżonym progu odporności na choroby i szkodniki owadzie.

Proces zamierania świerczyn w Beskidach trwa już od kilkunastu lat, lecz w ostatnich dwóch latach uległ znacznemu przyspieszeniu, na co wpływ miały okresowe susze, szkody od wiatru oraz bardzo intensywny rozwój choroby grzybowej - opieńki.
Osłabione i zaatakowane przez opieńkę drzewostany stały się miejscem masowego rozrodu kornika drukarza oraz gatunków towarzyszących.

Nadleśnictwo Ujsoły podjęło szereg działań mających na celu zahamowanie i opóźnienie procesu zamierania drzewostanów poprzez:

  • wykładanie pułapek klasycznych,
  • wykładanie pułapek feromonowych,
  • wyszukiwanie w drzewostanach drzew zasiedlonych,
  • usuwanie drzew zasiedlonych,
  • korowanie drewna


Zwalczanie kornika drukarza polega na rozrzedzaniu populacji poprzez wyłapywanie chrząszczy do pułapek feromonowych, wykładanie drzew pułapkowych, zakładanie centrów wabiących ale najbardziej efektywnym sposobem jest wyszukiwanie drzew zasiedlonych ich ścinka i okorowanie lub też szybki wywóz drewna w korze poza strefę zagrożenia. 
Opóźnienie procesu rozpadu drzewostanów pozwala nam na równoległe prowadzenie prac związanych z przebudową składów gatunkowych poprzez podsadzanie  przerzedzonych drzewostanów sadzonkami buka, jodły oraz innych gatunków domieszkowych.
Proces przebudowy czyli przywrócenie pierwotnych składów gatunkowych zgodnych z typem siedliskowym lasu to proces długofalowy który musi trwać wiele lat.